مسافران در قم باستان

سید محسن محسنی در گفت وگوی اختصاصی با ایسنا، با بیان اینکه بسیاری از مشاغل قم فعال در دوره قاجار در دفترچه های آن زمان به ویژه دفترچه جمعیت ذکر شده است، اظهار کرد: همانطور که در این کتابچه ها آمده است، تغییر خاصی در دوره قاجاریه ایجاد شد. در آثار رخ نمی دهد.

وی افزود: پس از آغاز دوره نوسازی و نوسازی در ایران از جمله قم در حدود سال 1309 خورشیدی توسط رضاشاه، پیشرفت های اشتغال در این دوره شدت گرفت.

این کارشناس مسائل اجتماعی با بیان اینکه تغییر شغل می تواند نشانه نوعی تغییر اجتماعی باشد، می گوید: به عنوان مثال، افزایش کنونی مغازه های پذیرایی و آشپزخانه های عمومی می تواند نشانه امتناع زنان و دختران از تهیه غذا در خانه یا تصور آنها باشد. حضور بیشتر در جامعه

وی افزود: رشد نامتعارف قهوه خانه ها و قهوه خانه های امروزی در دوره کوتاه قم نه تنها نشان دهنده تغییر ذائقه یا علاقه به نوشیدنی ها یا غذاهای مختلف است، بلکه احتمالاً نشانه ای از تغییر رفتار یا تغییر ویژگی های اجتماعی است. از طبقات یا اقشار مختلف.» ترجمه از جامعه

محسنی با اشاره به اینکه دستفروشان یکی از قدیمی ترین دستفروشان قم هستند، گفت: همچنان در سطح شهر و مناطق مختلف دستفروشان را به سبک جدید می بینیم، اما در این بخش به بازرگانان قدیمی می پردازیم.

وی با بیان اینکه مرکز تجار و مسافران سالمند قم در قبرستان یا تقریباً همان کوچه ننه عباس قم است، گفت: کسبه نیز در همین منطقه مستقر هستند.

این کارشناس فعالیت های اجتماعی با اشاره به اینکه البته در آن زمان برخی از دستفروشان مغازه هم داشتند، خاطرنشان کرد: معمولا آش رشته و جو می فروختند که معروف ترین آنها را می توان «کل عبدالله» نامید.

این کارشناس مسائل اجتماعی ادامه داد: اگرچه خریداران فروشگاهی ندارند اما مکان آنها همیشه ثابت است.

وی با بیان اینکه کسبه پس از تعمیر اطراف حرم مطهر آرام آرام قبرستان را ترک کردند، یادآور شد: سه یا چهار نفر از آنها که گویا از اهالی محل و از نزدیکان سردار عبدالله بودند، به کوچه کنار میدان نو که اکنون به افسر کوچه خورش معروف است، رفته و مهاجرت کردند. با نام حایری و با گرفتن مغازه و تغییر شغل، چلو خورشتی را افتتاح کردند و سپس چلو خورشتی دیگر نیز کم کم به آنان پیوست و اکنون از نشانه های تولد قم به شمار می رود.

انتهای پیام/